درد دارد …
وقتی همه چیز را می دانی …
و فکر می کنند نمی دانی …
و غصه می خوری که می دانی …
و می خندند که نمی دانی …

به چه میخندی تو ؟ به مفهوم غم انگیز جدایی ؟
به چه چیز ؟ به شکست دل من یا به پیروزی خویش؟
به چه میخندی تو ؟ به نگاهم که چه مستانه تو را باور کرد؟
یا به افسونگری چشمانت که مرا سوخت و خاکستر کرد ؟
به چه میخندی تو ؟ به دل ساده من میخندی که دگر تا به ابد نیز به فکر خود نیست ؟
خنده دار است بخنــــــــد . . . !

دنیای عجیبی شده است . . .
برای دروغ هایمان ، خدا را قسم میخوریم،
و به حرف راست که میرسیم ،
می شود جان تـــو…

خدایا…!
اندکی نفهمی عطا کن
که راحت زندگی کنم !
مردم از بس فهمیدم و به روی خودم نیاوردم…!

_نبودن هایت آنقدر زیاد شده اند که هر رهگذری را شبیه تو می بینم !!
نمی دانم غریبه ها ” تـــــــــــو ” شده اند یا تو ” غریبــــــــــــه ” ؟؟!!

_عجب رسم عجیبیه رسم روزگار
بچه بودیم از ” تکلیف ” میترسیدیم بزرگ شدیم از ” بلاتکلیفی ” ..

چـقـــدر سخــت اســـت، کـه لبــریــز بـاشی از ” گـفـتــــن ” ولـــی …. در هـیـــچ ســویــت محـــرمی نبــاشد

نگــــــران نباش،
حــــــال مـــن خـــــــوب اســت
بـــزرگ شـــده ام …
دیگر آنقــدر کـوچک نیستـم که در دلـــتنگی هـــایم گم شـــوم
آمـوختـه ام، که این فــــاصــله ی کوتـــاه، بیـن لبخند و اشک نامش
” زندگیست ”
آمــوختـه ام که دیگــر دلم برای
” نبــودنـت ” تنگ نشــــود …
راســــــتی ، بهتــــــــر از قبل دروغ می گویــــــم…
” حــــــال مـــن خــــوب اســت ” …
خــــــوب خــــــوب…

 هر چي كه به ذهنتون ميرسه دربارش بنويسيد...

 گفته بودی،
از غرورم،
از سکوتم،
خسته ای،
من شکستم هر دو را
گفته بودم،
از سکوتت،
از غرورت خسته ام،
به خاموشی مغرورانه ات شکستی تو مرا

سرد بودنم را
بگذار پای
گرم بونت با دیگران…

 

انسانها تنهائیت را پر نمی کنند..فقط خلوتت را می شکنند..هرچه انسانهای اطرافت بیشتر باشد خلوتت آشفته تر و تنهائیت تنهاتر می شود.

مرا با خیالت تنها نگذار
اصلا به تو نرفته است
مهربان نیست،آزارم میدهد..

 

من کاری بلد نیستم جز
قناعت کردن به “حضورت”
‏

شنیده بودم “پا” قلب دوم است اما باور نداشتم.
تا آن زمان که فهمیدم وقتی دل ماندن ندارم, پای ایستادن هم نیست

تو که نمیدانی خنده هایم چقـــدر درد میکند
فقط میبینی که میخندم
پــــس
قضاوت به خـــوشبختیم نکن !!!

دلمــ یکــ آغوشــ میخواهـــــد
کهــ بهــ جایــ شهوتـــ!
همدرد باشــــد….
آغوشیــ کهــ اندازهــ ام باشـــد
بیــ آنکهــ دستـــ بهـ سایز خود بزنمــ
آغوشیـــ کهــ مرا بفهمـــد
فقط همینــــ !!!

دلم یک جای دنج میخواهد

آرام و بی تنش

جایی باشد غیر از این کنج تنهایی!

تا آدم گاهی آنجا آرام بگیرد

مثلا آغـــــوش تـــــــو !

ھنوز گآھے …

مرا به جآنت قـسمـ مے دھند ،

نگآہ کن ،

ھـمــه مے دانـند کــ برایمــ ھــمیشـگے تـریــنے !

تو را من “تو” کردم وگرنه “او” هم زیادت بود… براى من “شما شما” نکن!